Een onrustige dynamiek in een klas is alleen maar het symptoom, merken we bij veel groepsopstellingen. Een symptoom van een dieperliggend probleem.
De leerlingen worden vaak gezien als de schuldigen voor de onrust in de klas. Of een klein groepje dat de sfeer negatief beïnvloedt. Daar gaat de mentor, de jaarlaagcoordinator of teamleider dan mee aan de slag. Gesprekken, vierkant rooster, schorsen, etc. Alles uit de kast om de betrokken leerlingen en de klas weer in het gareel te krijgen. Gericht dus op gedragsverandering, gericht op de bovenstroom…
Als je echter het probleem probeert op te lossen op hetzelfde niveau waar het plaatsvindt zal er niks veranderen. Misschien voor even, maar je krijgt niet het gewenste effect op langere termijn. Het gaat dan toch weer schuren.
Nee, je zal een laagje moeten afpellen. Systemisch kijken. Naar de onderstroom. Wat is de functie van het gedrag? Waar is het gedrag zo hard voor aan het werk? Wat spiegelt het? Wat wringt er in de school en in het systeem en wil gezien worden?
Wat is naast het aandeel van de leerling en zijn gezin het aandeel van de docent met zijn ervaringen en het aandeel van de schoolleiding, het schoolsysteem en zijn geschiedenis? Alles en iedereen is met elkaar verbonden en heeft invloed op elkaar. Ieder met zijn eigen ‘rugzak’…
Misschien komt er bij/in de opstelling wel iets bloot te liggen wat niet verwacht werd of waar niet aan gedacht is. Dat kan heel confronterend zijn. Maar… daar ligt wel de oplossing. Daar kun je verder mee als docent, als schoolleiding. Als het onzichtbare zichtbaar wordt, verschuift er meteen wat in het geheel en dus ook in de lastige klassen.
Volgend schooljaar gaan we daarom ook aan de slag met mentoren en docenten. De eerste school heeft zich al gemeld voor een systemische mentorentraining. Zin in!
Wat neemt de docent onbewust mee de klas in en kan van invloed zijn…?
Onrustige klas
